Ο επίτιμος Βελζεβούλ ξαναχτύπησε

Όπως παρατήρησε και ο φίλος Λουκάς, το είπε ο επίτιμος σε πρόσφατη συνέντευξη και οσονούπω θα γίνει: "Ελπίζω να ρίξουν τον Παπανδρέου"...

Sinners repent! The end is nigh!

Χρόνια και ζαμάνια - το κομμάτι: Pink Floyd - Money

Ο λεβέντης μας

Αφιέρωση αυτή την εβδομάδα το Money των Pink Floyd.

Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι πόσο χαζοί ήμασταν που θεωρούσαμε αστείο όταν μας έλεγαν να μείνουμε μόνιμα στο Wellington της Νέας Ζηλανδίας. Αλλά 3,5 χρόνια πριν δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι η έλλειψη σοβαρότητας σε αυτή τη χώρα θα έφτανε σε επίπεδα γελοιοποίησης. Σε λίγο θα λένε "Χρεοκόπησε η Ελλάδα; Καλά να πάθετε, με τέτοιο πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που βγάλατε". Πλέον δεν γνωρίζουμε ούτε τι θα γίνει ούτε που θα καταλήξουμε. Δεν θα διακινδυνεύσω ούτε να κάνω καμιά τρελή προφητεία όπως συνηθίζω - για τη χρεοκοπία το είχα πει ότι δεν τη γλιτώνουμε. 

Γιατί τα λέω όλα αυτά όμως; 

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση στην οποία η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού, αφού ο κόσμος βλέπει να του παίρνουν τα χρήματά του και να μην υπάρχει κανένα αντίκρυσμα και καμία βελτίωση, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ αποφάσισαν τελικά να κόψουν ένα κομμάτι του χρέους (έστω και αυτό το 22% που βγαίνει αν υπολογίσεις στο πραγματικό ποσό του "κουρέματος"), βγαίνει ένας πρωθυπουργός με τρικυμία στο κρανίο και θυμάται ξαφνικά να μας ζητήσει τη γνώμη μας μέσω δημοψηφίσματος για το αν θα πρέπει, λέει, να δεχτούμε την "δανειακή σύμβαση" της 27ης Οκτωβρίου!!! 

Δηλαδή σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, αφού παρακαλέσαμε σαν επαίτες την ΕΕ και το ΔΝΤ, αφού μας έχουν ξεζουμίσει παίρνοντάς μας ποσοστά από τα πάντα (επιπλέον φόροι και έκτακτες εισφορές από τα ακίνητα μέχρι τα αναψυκτικά και τα τρόφιμα), τώρα ξαφνικά κάνουμε τους δύσκολους κιόλας: Η πρωθυπουργάρα, σκέφτηκε ότι πρέπει επιτέλους να ζητήσει τη γνώμη του κυρίαρχου λαού - στη χειρότερη στιγμή δηλαδή, τώρα που παίζεται η λεγόμενη "άτακτη", μονομερής χρεοκοπία και η παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ, είναι σαν να ακυρώνει τους όρους των συμφωνιών που έχει κάνει με ΕΕ και ΔΝΤ και να τους γράφει όλους στα παλιά του τα παπούτσια...

Αυτό μόνο ως ανευθυνότητα και ανικανότητα μπορεί να χαρακτηριστεί, επειδή δεν θέλω να επιδοθώ σε βρισιές, κατάρες και χυδαίους χαρακτηρισμούς για το άτομό του, γιατί από χτες μόνο τέτοια μου έρχονται στο μυαλό. Καιροσκοπισμός, γιατί ήθελαν να μεθοδεύσουν εκλογές; Ανοησία; Πανικός; Λανθασμένη εκτίμηση; Ποιος ξέρει με ποιο τρόπο αποφάσισαν τα ικανότατα στελέχη της κυβέρνησης Ρέππας, Καστανίδης και Παπανδρέου την εξαγγελία δημοψηφίσματος, την ώρα που καίγεται ο κόσμος.

Σε μια σχετική αλλά πιο εύθυμη νότα, νομίζω ότι το Countdown to Extinction κοντεύει να φτάσει στο τέλος... είχαμε και δυο new entries στο μεσοδιάστημα από τον Ιούλιο μέχρι τώρα, με πιο τρανταχτή την ανεξαρτητοποίηση της Μιλένας Αποστολάκη χτες (χα, και νομίζει ότι έσωσε το τομάρι της τώρα)... Υπήρξε βέβαια και η καθιερωμένη διαγραφή κατά την ψήφιση του Ενιαίου μισθολογίου, πρόσφατα, όπου η Λούκα Κατσέλη τα έπαιξε όλα και έχασε[video Daily Motion].

Το κομμάτι της εβδομάδας: Megadeth - Back In The Day

Προχτες έπεσα πάνω σε ένα επεισόδιο του "Duck Dodgers" στην τηλεόραση, που είχε σαν guest stars... τους Megadeth!

To Duck Dodgers είναι σειρά - παρωδία κινουμένων σχεδίων επιστημονικής φαντασίας, με τον Duffy Duck στο ρόλο του Duck Dodgers. Στο συγκεκριμένο επεισόδιο της σειράς o Dodgers επιστρατεύει τους Megadeth για να μπορέσει να προκαλέσει υπερφόρτωση σε ένα γιγάντιο μηχάνημα που απειλεί να καταστρέψει τη γη μέσω ηχητικής ενέργειας.... Όπως καταλαβαίνετε , δεν έχει και πολλή συνοχή το όλο πράγμα, αλλά έχει ιδιαίτερη πλάκα να δεις τους Megadeth (και) ζωγραφιστούς.

Μόνο σουβλάκι "Αγανάκτηση" από εδώ και πέρα...

Δεν κατάλαβα τι έγινε, αλλά ξαφνικά άνοιξε μια βεντέτα μεταξύ Παύλου Τσίμα και Πιτσιρίκου.

Ο Τσίμας ενοχλήθηκε από τη φράση "Το πάθος για το χρήμα σε κάνει Παύλο Τσίμα" που ανέφερε ξανά ο Πιτσιρίκος σε πρόσφατο post του. Αυτό που μου έκανε φοβερή εντύπωση όμως ήταν η απάντηση του Πιτσιρίκου, που από ότι φαίνεται τους βάζει όλους στο ίδιο καζάνι.  Είμαι σίγουρος ότι αν διαβάσει ποτέ αυτό εδώ το post, ο Πιτσιρίκος θα λέει ότι είμαι πληρωμένος από τον ΔΟΛ για να υπερασπιστώ τον Τσίμα. Ο Τσίμας, από την άλλη, βέβαια ίσως θα έπρεπε να έχει περισσότερο χιούμορ και να διαβάσει το παλιότερο ποστ, στο οποίο φαίνεται καθαρά ότι η φράση αυτή είναι μια από τις γνωστές αρλουμπολογίες του Πιτσιρίκου, γραμμένη στο γνωστό ύφος του και να μην κάτσει να δώσει συνέχεια. [Έχουν ακουστεί και πολύ χειρότερα , π.χ."Η ανατροπή δεν είναι εκπομπή/ Πρετεντέρη ψόφα να κάνουμε γιορτή"-, όμως κανείς δεν κάθησε να ασχοληθεί].

Προσωπικά τον δεν ξέρω τον Πιτσιρίκο. Συνήθιζα να διαβάζω το μπλογκ του γιατί μου άρεσε το χιούμορ του. Τελευταία όμως φαίνεται να έχει πάρει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά και η τελευταία απόδειξη για αυτό ήταν αυτό το ποστ στο οποίο απαντάει στο e-mail που του έστειλε ο Παύλος Τσίμας. Η απάντηση που έδωσε στον Τσίμα ήταν άκρως απογοητευτική. Μου φάνηκε σαν αυτούς τους τύπους που τους λες μια κουβέντα στο Facebook και σου απαντάνε με comment 358 λέξεων για να σε βρίσουν. Περίμενα να μην αντιμετωπίσει με τέτοια αντίδραση το θέμα και ίσως θα έπρεπε να χαλαρώσει λιγάκι.

Οι μόνοι λόγοι για τους οποίους κάθησα να ασχοληθώ είναι ότι
Α) έχασα πάσα ιδέα για τον Πιτσιρίκο, που μου είχε δώσει την εντύπωση ότι αξίζει τον κόπο να διαβάζεις τα κείμενά του - από ότι φαίνεται έκανα λάθος. Όταν ένα μπλογκ γίνεται χώρος για προσωπικές βεντέτες, δεν είναι ένα μπλογκ που εγώ προσωπικά θα συνεχίσω να διαβάζω. Προτιμώ πιο λάιτ αναγνώσματα.  Παρέα με ένα σουβλάκι "Αγανάκτηση" ίσως...
Β) δεν πιστεύω ότι να βάζουμε τους πάντες στην ίδια κατηγορία και να τους βρίζουμε είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω Internet είτε στις διαδηλώσεις έχει κάποιο νόημα. Το θέμα είναι αν μπορούμε με κάποιο τρόπο να αλλάξουμε την κατάσταση. Θα ήθελα να πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει κάτι από τις συνελεύσεις των πλατειών, αλλά έχω καταλήξει να πιστεύω ότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα αλλάξει άρδην η κατάσταση στην Ελλάδα είναι μετά από την επικείμενη χρεοκοπία.
Και θα κλείσω πάλι με απόφθεγμα από το Νόμο του Μέρφυ:

Ο ΠΕΜΠΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ:
Έχεις πάρει τον εαυτό σου πολύ στα σοβαρά.

Countdown To Extinction part VI

Μετά τα πρόσφατα γεγονότα νομίζω ότι το "extinction" των κομμάτων και της παρούσας αδιέξοδης κατάστασης που υποννοεί η παρούσα στήλη δεν θα έρθει από τη διάλυση των κομμάτων, αλλά από αντίδραση των πολιτών στη βίαιη καταστολή των διαμαρτυριών τους...

Από ότι φαίνεται κοινοβουλευτική δημοκρατία στην Ελλάδα σημαίνει να ψηφίζεις αυτά που νομοθετεί το κόμμα σου. Αν δεν το κάνεις διαγράφεσαι από το κόμμα. Αυτή είναι η ιστορία του Κουρουμπλή, που τόλμησε να καταψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Από την άλλη, ο Κιλτίδης αφού έκανε το  κομμάτι του, έφυγε με ελαφρά πηδηματάκια από το κόμμα της Ντόρας.

Αρχίζει να μη μου φαίνεται και τόσο περίεργο που υπάρχουν άνθρωποι που ζητάνε την αλλαγή του πολιτεύματος σε Προεδρική Δημοκρατία...
Μη με παρεξηγήσετε, είμαι βέβαιος ότι ούτε αυτό είναι λύση.

Είναι σαν το σύνταγμα

Ο νόμος του Μέρφυ είναι σαν το σύνταγμα: υπάρχει ένα άρθρο του για κάθε πλευρά της ζωής έτσι λοιπόν, μετά τα πρόσφατα μέτρα, έχω να παραθέσω το εξής:

"Η ΒΑΣΙΚΗ ΑΡΧΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΤΟΥ JACQUIN
    Κανενός η ζωή , η ελευθερία ή η περιουσία δεν είναι ασφαλής, όταν η Βουλή συνεδριάζει."

Όλα τα μωρά στην πίστα! - Part II

Οι πρώτες 6 εβδομάδες με τη μπέμπα μόλις τελείωσαν, και λένε ότι είναι ένα κρίσιμο διάστημα αυτό τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδάκια.
Σε αυτό το διάστημα λοιπόν έβγαλα κάποια συμπεράσματα:

1. Δεν είναι αλήθεια ότι όταν κάνεις παιδιά τελειώνει η διασκέδαση και η καλοπέραση. Πρώτον, διασκεδάζω αφάνταστα με τα διάφορα που κάνει η μπέμπα κατά τη διάρκεια της μέρας. Σίγουρα, το να έχεις να φροντίσεις το μωρό σου είναι κουραστικό, αλλά ταυτόχρονα έχει και πλάκα και νιώθεις καλά σε γενικές γραμμές. Εξάλλου, παίρνεις χαρές με το παραμικρό - πήρε 50 γραμμάρια το παιδί; Γιούπιιιιι!
2. Κυκλοφορούν πολλοί μύθοι και θρύλοι σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και τις συνήθειές τους. Ο καθένας έχει τις δικές του δοξασίες σχετικά με το θέμα (π.χ. αν το παιδί ρουφάει το δάκτυλό του θα ατροφήσει το δάκτυλο, αν βάλεις αντικουνουπικό μπορεί να του κάνει κακό, το αιρ κοντίσιον ούτε κατά διάνοια δεν το χρησιμοποιούμε, το παιδί κλαίει ανεξήγητά άρα κάποιος το μάτιασε και λοιπές αηδίες). Ευτυχώς και η τεχνολογία και η γνώση είναι με το μέρος μας. Ένας καλός παιδίατρος και το Internet είναι πολύ καλός συνδυασμός. Προσοχή χρειάζεται και στη χρήση του Internet γιατί ότι θρύλοι κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα κυκλοφορούν και εκεί.
3. Είναι αδύνατο να μην πανικοβληθείς μερικές φορές. Τελικά αυτό το ξεπέρασα γρήγορα, αλλά έπρεπε να με βλέπατε τις πρώτες 10 μέρες - ούτε η αδελφή μου δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχα χάσει τη μπάλα έτσι.
4. Μία ώρα ύπνος τώρα, αξίζει όσο 100 ώρες ύπνο πριν αποκτήσουμε τη μπέμπα. Πριν έρθει το μωρό πίστευα ότι με 5 ώρες ύπνο δεν τη βγάζω καθαρή, ότι θα εξαντληθώ κλπ. Τις πρώτες 2-3 μέρες είχα κοιμηθεί συνολικά 5 ώρες. Κάθε φορά που ξυπνούσα ένιωθα λες και είχα κάνει ξεκούραση σε σπα...
5. Όταν έχεις παιδί δεν κάθεσαι να χάνεις το χρόνο σου άσκοπα. Δεν έχεις τέτοια πολυτέλεια. Δουλειές που τις άφηνα μήνες , τώρα ούτε καν σκέφτομαι αν θα τις κάνω ή όχι, είναι αυτονόητο.
6. Κάθε μέρα βλέπεις και κάτι καινούριο στο παιδί σου. 
7. Τέλος, όσο και να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν έχει παιδί πως είναι να έχεις παιδί, δεν γίνεται να κατανοήσει πλήρως. Είναι σαν να προσπαθείς να εξηγήσεις τη θεωρία της σχετικότητας σε κάποιον που δεν ξέρει καν να διαβάζει, για να πω κι εγώ την εξυπνάδα μου χοχοχο....

Ταινία για όσκαρ - "Ο Πανίσχυρος Μεγιστάνας των Ninja"

Μετά το ΚΑΡΑΤΕ: ΤΥΦΛΗ ΦΥΓΗ, μια ταινία που είχε γυριστεί με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή που χωρούσε 12 δευτερόλεπτα βίντεο μόνο, είχα απογοητευτεί γιατί δεν υπήρξε κάποιο sequel για την ταινία. Όμως , κάποιοι άλλοι δημιούργησαν το αριστουργηματικό "Ο Πανίσχυρος Μεγιστάνας των Νίντζα", που δεν είναι συνέχεια του "Καράτε", αλλά πάντως ακολουθεί περίπου τις ίδιες γραμμές... Μάλιστα παίζει guest star και ο Eric Virgo, γνωστός από τη δημιουργία του "Καράτε" - καθώς και για το βίντεο "Φυλακές Λιονταριών".

"Ο Υάκινθος Σέκερης ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες του κόσμου ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του γίνεται ένας πανίσχυρος μεγιστάνας που προκαλεί δέος και φόβο σε όλους. Μετά τον μυστηριώδη θάνατο της γυναίκας του ο Υάκινθος γίνεται ακόμα πιο αδίστακτος και εκδικητικός θέλοντας να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο. Όμως το κράτος προκειμένου να τον εμποδίσει επιστρατεύει τους εισαγγελέα-ninja Καραπιπέρη, λογιστή-cyborg Ανδρέου και δικηγόρο Σακελλαρίου."

Δείτε την ταινία κάτω ή στο Youtube

Η Κόμησσα της Κέρκυρας - πως να φιλοξενήσετε τους αγαπημένους σας βουλευτές!

Νομίζω ότι αυτό ήταν το πιο αστείο στιγμιότυπο αυτής της εβδομάδας: βουλευτές και ευρωβουλευτές να την κάνουν με καΐκι από τον ιστιοπλοϊκό της πόλης της Κέρκυρας...

Δεν θα κάτσω να αναλύσω ούτε αν είναι σωστό ούτε αν έχει κάποιο νόημα. Θα μείνω στο ότι μου φάνηκε πρωτόγνωρο σαν εικόνα και τελείως γελοίο θέαμα.

Επειδή τυχαίνει από το συγκεκριμένο σημείο να απέχει μόλις καμιά εκατοστή μέτρα το σπίτι της "Κόμησσας της Κέρκυρας" (βρίσκεται στην οδό Καποδιστρίου), έβαλα την κατάλληλη μουσική και βέβαια έκανα λίγο μοντάζ για ταιριάξει χρονικά...

Μακράν η καλύτερη διαφήμιση αυτοκινήτου που έχω δει τελευταία

Ο Darth Vader μικρός: προσπαθεί να φάει μέχρι και το σάντουίτς του χρησιμοποιώντας τη Δύναμη...
Απλά γαμάτος όποιος το σκέφτηκε.

Το κομμάτι της εβδομάδας: Queensrÿche - Revolution Calling

Μια και μυρίζει διαδηλώσεις, θα βάλω κι εγώ τα επαναστατικά εδώ στο μπλογκ. Επέλεξα ένα κομμάτι από τη δισκάρα των Queensrÿche "Operation Mindcrime", που είναι ένα -όπως λέγεται- concept album και περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε ψυχιατρείο με αμνησία και ξαφνικά θυμάται πως βρέθηκε εκεί. Η ιστορία εκτυλίσσεται μέσα από τα τραγούδια του δίσκου μέχρι το τέλος, όπου ο ήρωας της ιστορίας, ο Νίκκι, ξαναρχίζει από την αρχή ("I remember now...") σαν να μην είχε θυμηθεί τίποτα.
Στο συγκεκριμένο κομμάτι "Revolution Calling", ο Νίκκι περιγράφει το πως έμπλεξε με τον Dr X και διάφορους πολιτικούς που τον εκμεταλλεύτηκαν για τους σκοπούς τους.

"I used to trust the mediaTo tell me the truth, tell us the truth / But now I've seen the payoffs / Everywhere I look / Who do you trust when everyone's a crook?"

Countdown To Extinction?

Η αντίστροφη μέτρηση προς την κατάρρευση δείχνει να συνεχίζεται. Για πρώτη φορά πιστεύω ότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας έχει σοβαρό λόγο να ανησυχεί: ο θυμός , το αίσθημα αδικίας και η αγανάκτηση βρήκε έκφραση μέσα από το κίνημα των δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που βγήκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν. Μου στοιχίζει πάρα πολύ που δεν μπορώ να παρεβρεθώ - δυστυχώς ένα νεογέννητο δεν αφήνει και πολύ χρόνο μέσα στη μέρα ακόμα και για να σκεφτείς την πιθανότητα να πας σε μια διαδήλωση. Από την αρχή της κρίσης, πίστευα ότι αν γινόταν κάτι τέτοιο θα ήμουν κι εγώ στους δρόμους. Να φανταστείς ότι άνθρωποι που δεν είχαν ξαναπάει σε πορείες πήγαν στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν, κι εγώ νιώθω σαν βιδωμένος στον καναπέ αυτή τη στιγμή που δεν μπορώ να πάω.

Αναρωτιέμαι ποια θα είναι η συνέχεια του πράγματος: αυτή η αγανάκτηση θα έχει κάποια κορύφωση, ή θα ατονίσει μετά από μερικές μέρες; Είναι συναρπαστικό να σκεφτεί κάποιος ότι οι διαμαρτυρίες σε όλη την Ευρώπη θα καταλήξουν κάπου - θέλω να ελπίζω ότι μπορεί ακόμα να αναστραφεί αυτή η κατάσταση, στην οποία την κρίση την πληρώνουμε πάντα εμείς που την πληρώναμε πάντα. Ο εύκολος στόχος: οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, που πάντα πληρώνουν τα σπασμένα κυρίως άλλων. Επιτέλους φάνηκε κάπως ότι ο κόσμος δεν μπορεί να την ανεχτεί αυτή την κατάσταση, ότι δεν καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, ότι δεν "κοιμόμαστε" όπως έλεγαν οι φίλοι μας οι Ισπανοί.

Φωτό από τον Βασίλη Αγγελή

Θα ιδρώσει το αυτί των ανθρώπων της εξουσίας και θα αρχίσουν επιτέλους να λαμβάνουν σοβαρά τους ανθρώπους; Ή θα χρειαστεί να φύγουν με τη βία, να καταρρεύσει η οικονομία όπως στην Αργεντινή και να ξεκινήσουμε από την αρχή όπως στο κόμικ του Αρκά "Μετά την Καταστροφή";

Τρέμω και μόνο να το σκέφτομαι... Από την άλλη, δεν φαίνεται να υπάρχει άλλη διέξοδος. Δε νομίζω, Τάκη...

Hagakure Wisdom!

Επίκαιρο, από το "Hagakure, Η Τέχνη του Σαμουράι":

#76: Δεν επιτρέπεται να παραμελούμε την εκπαίδευση των παιδιών.

Όλα τα μωρά στην πίστα!!!

• Ρε σεις έγινα πατέρας. Μετά από σχεδόν ένα μήνα είναι η πρώτη φορά που βρίσκω χρόνο να γράψω λίγο... Έτσι θα σας κάνω ένα μικρό update των τελευταίων 3 εβδομάδων.
• Η μπέμπα μας γεννήθηκε στις 4 Μαΐου και είναι κουκλί (χα, τι πρωτότυπο - ο μπαμπάς λέει ότι η κόρη του είναι όμορφη)!
• Το όνομα αυτής: Μυρτώ ή Μελίνα (ένα από τα δύο, δεν ξέρουμε ακόμα)
• Από υγεία είμαστε όλοι καλά, έχουμε πήξει όμως ελαφρώς γιατί

1. Η Καλή Σύζυγος πριν περίπου 10 μέρες εμφάνισε μια σχετικά κουφή ασθένεια, "Έρπη Ζωστήρα" (δερματική πάθηση που προέρχεται από την ανεμοβλογιά) και ο παιδίατρος της είπε ότι δεν έπρεπε ούτε να πιάνει το παιδί. 
2. Αυτό σημαίνει ότι διέκοψε αναγκαστικά και το θηλασμό - δεν επιτρεπόταν ούτε να δίνουμε το γάλα της μαμάς με μπιμπερό.
3. Αποτέλεσμα ήταν να πρέπει να δώσουμε φόρμουλα γάλακτος στο παιδί για περίπου μία εβδομάδα - της προκάλεσε ένα στούμπωμα χωρίς προηγούμενο και αναγκαστήκαμε να καταφύγουμε στα υπόθετα... 
4. Από εκεί που το παιδάκι είχε πάρει μια σειρά, τώρα έχουν αναποδογυρίσει όλα και πολεμάμε πάλι από την αρχή να θηλάσει.

• Ευτυχώς τώρα τα πράγματα πάνε καλύτερα, ελπίζουμε να καταφέρει η μπέμπα να τρώει επαρκώς από τη μαμά της πάλι. Το καλό είναι ότι μέχρι στιγμής αυξάνεται το βάρος της πολύ καλά οπότε είμαστε αισιόδοξοι. Η μαμά της κι εγώ είμαστε λίγο αποδιοργανωμένοι ακόμα, αλλά που θα μας πάει, θα στρώσουμε!

Το κομμάτι της εβδομάδας: The Clash - London Calling

Αν και δεν έχει καμία σχέση, η όλη φάση με το γνωστό πριγκηπικό γάμο στο Λονδίνο μου έφερε στο μυαλό αυτό το τραγουδάκι των Clash.

"Το Λονδίνο καλεί / τις μακρινές πόλεις /
Ο πόλεμος κηρύχτηκε / η μάχη εξελίσσεται."

Έτσι , επειδή η αλήθεια βρίσκεται στους Sex Pistols. Γκέγκε^[*];

Hagakure Wisdom!

"Είναι λυπηρό να μη φροντίζεις την υστεροφημία σου"
Αυτό βγήκε όταν έβαλα την καλή σύζυγο να διαλέξει τυχαία μια σελίδα από το βιβλίο Χαγκακούρε.

Αφού κλείσαμε κάτι παραπάνω από ένα χρόνο από τη γαμάτη ανακοίνωση που είχε κάνει ο Γ. Α. Παπανδρέου στο Καστελλόριζο με τον ήλιο να γυαλίζει πάνω στο κρανίο, νομίζω ότι τελικά αυτό το απόφθεγμα από το Χαγκακούρε ταιριάζει τέλεια στην περίπτωσή μας ως χώρα που έχει υπαχθεί με τέτοια τεράστια επιτυχία στο ΔΝΤ (ΔεΝομίζωΤάκη)...


Αφιερώνω αυτή τη συμβουλή στον Γ. Παπανδρέου ο οποίος και σαμουράι είναι και από υστεροφημία σαν πρωθυπουργός της Ελλάδας θα σκίζει. Ειδικά όταν θα προσπαθούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας τι ακριβώς συνέβη από το 1965 μέχρι σήμερα.

Το "Νέο Λύκειο": ένα μεγάλο FAIL στην κ. Διαμαντοπούλου.

Κατά τη γνώμη της κυβέρνησης, στη σημερινή εκπαίδευση δεν χρειάζεται στο Λύκειο να υπάρχει η Πληροφορική σαν βασικό και υποχρεωτικό μάθημα . Αντίθετα, πιστεύουν πως μπορεί ο μαθητής να μην κάνει καθόλου πληροφορική μετά το γυμνάσιο, αν το επιλέξει. Στην Α Λυκείου από το Σεπτέμβρη δεν θα υπάρχει πληροφορική, ενώ στις άλλες δυο τάξεις, το μάθημα είναι επιλογής υποχρεωτικό ή υποχρεωτικό  στη Γ Λυκείου αν πάρει ο μαθητής την κατεύθυνση ΑΒ. Στη Β' κάποιος ή θα κάνει Βιολογία ή Πληροφορική - και τα δυο μαζί δεν γίνεται.

FAIL στην κυβέρνηση, γιατί το παίζουν δήθεν υπέρμαχοι της εισαγωγής της (έστω και  παλιάς) τεχνολογίας στα σχολείο και κάνουν κάτι επικοινωνιακά τρικ του στυλ "Διαδραστικοί πίνακες" και "Ψηφιακή Τάξη", αλλά μετά βγάζουν την πληροφορική από την μισή δευτεροβάθμια εκπαίδευση - εκεί που αρχίζουν δηλαδή οι μαθητές να καταλαβαίνουν περισσότερο τη χρησιμότητα του Η/Υ σαν εργαλείο και όχι απλά σαν παιχνίδι.

Εγώ μετά έχω τις εξής απορίες :
Α) το μάθημα "Ερευνητική εργασία (project)" πώς ακριβώς θα γίνεται χωρίς έρευνα με υπολογιστές, αφού δεν υπάρχει πιθανώς καμία σύνδεση με την πληροφορική ή με τον καθηγητή πληροφορικής;

Β) Οι μαθητές  που πηγαίνουν το Σεπτέμβριο στο Λύκειο, έχουν κάνει μόνο 3 χρόνια στο γυμνάσιο πληροφορική - κι αυτό πάλι δεν είναι βέβαιο, αφού σε πολλά γυμνάσια της χώρας η κατάσταση του εξοπλισμού είναι επιεικώς άθλια. Αυτοί οι μαθητές θα έχουν λάβει μέχρι την Γ γυμνασίου όλες τις γνώσεις, ώστε ακόμα και αν δεν επιλέξουν να κάνουν καθόλου πληροφορική στο Λύκειο, να έχουν όλα τα εφόδια για την εισαγωγή τους στο πανεπιστήμιο;

Γ) Όταν στις περισσότερες τεχνολογικές σχολές και σχολές θετικών επιστημών ο προγραμματισμός υπολογιστών είναι ένα από τα μαθήματα που διδάσκονται στο πρώτο εξάμηνο, δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό για αυτές τις κατευθύνσεις να υπάρχει ένα μάθημα προγραμματισμού ώστε να αποτελεί κριτήριο για την εισαγωγή του μαθητή στις σχολές αυτές;

Δ) μέχρι τώρα στα λύκεια, η τεχνική στήριξη των εργαστηρίων γίνεται πρωτίστως από τον καθηγητή πληροφορικής που είναι και Υπεύθυνος ΣΕΠΕΗΥ (εργαστηρίου υπολογιστών). Με το νέο πρόγραμμα που προβλέπουν, ο καθηγητής πληροφορικής αναγκαστικά επειδή δεν θα συμπληρώνει ωράριο, θα πρέπει να πηγαίνει σε 2 και 3 σχολεία για να καλύψει. Πως θα γίνεται η τεχνική υποστήριξη, αφού έτσι ουσιαστικά καταργείται ο Υπεύθυνος ΣΕΠΕΗΥ;

Πιστεύω πως στην περίπτωση της πληροφορικής αν δεν αλλάξει αυτό το πρόγραμμα του Λυκείου, όχι μόνο δεν θα μειωθεί η παραπαιδεία, αλλά θα αυξηθεί μάλλον το ποσοστό των μαθητών που θα κάνουν μαθήματα χρήσης υπολογιστών και προγραμματισμού εκτός σχολείου.

Παρακάτω φαίνονται αναλυτικά τα μαθήματα και οι ώρες ανα τάξη.

neolykeio

Το κομμάτι της εβδομάδας: Orbital - The Box

Το ότι έχω καιρό να βάλω μουσική στο blog αντικατοπτρίζει τη γενικότερη βαρεμάρα που με έχει πιάσει να γράψω οτιδήποτε στο blog. Οι συνδαιτυμόνες του παρόντος ιστότοπου είμαι σίγουρος ότι με καταλαβαίνουν απόλυτα.
Νομίζω ότι η διάθεσή μου πάει με την εποχή: ο καιρός έχει γίνει πιο ανοιξιάτικος και ταυτόχρονα έχω περισσότερη όρεξη να κάνω κάποια πράγματα!

Στο προκείμενο λοιπόν: Orbital - The Box. Ένα κλασσικό αγαπημένο, από τα κομμάτια που άκουγα την άνοιξη του '97, όταν ακόμα ήμουν σαφώς επηρεασμένος ακόμα από το μουσικό momentum της άνοιξης -πανελλαδικές- και του χειμώνα του '96 -το χαμένο εξάμηνο πριν τη σχολή... ο Life FM  (ραδιοφωνικός σταθμός του Γ. Σανιέ) έπαιζε πάντα όταν βρισκόμουν στο δωμάτιό μου.

Στο κλιπ του κομματιού , το οποίο μάλιστα είναι το Part 2 (το Part 1 είναι πολύ πιο low-beat) παίζει η Τίλντα Σουίντον, γνωστή τώρα για τους ρόλους της στα "Χρονικά της Νάρνια" και "Constantine". Το βίντεο είναι ένα time-lapse στο οποίο η πρωταγωνίστρια πηγαίνει σε διάφορα μέρη και παρατηρεί την δραστηριότητα, ενώ ο χρόνος κυλάει πολύ πιο γρήγορα για τους άλλους. Φαντάζομαι τι πιάσιμο θα είχε η γυναίκα μετά τα γυρίσματα...

Εύκολα, το πιο τρέντυ όνομα προϊόντος

Κάποιος σκέφτηκε επιτέλους πως θα έπρεπε να λέγεται το μιξεράκι του καφέ:

ΦΡΑΠΕΔΑΪΖΕΡ!!!

Και νόμιζα ότι εγώ είχα κάνει ακραία διασκευή

Θυμάστε βέβαια τις δύο διασκευές που έχω κάνει, το "Τι Σου Έχω Κάνει (Σαδομαζωνάκης Μιξ)" και "Πόσο μου Λείπει (Dogs In Space)"  ... Ε, ο Βολάνης αποφάσισε να κάνει κι αυτός διασκευή του Τι Σου Έχω Κάνει, με φοβερό αποτέλεσμα να κάνει τις δύο διασκευές μου μία .... Αν ήταν κόμικ, θα λεγόταν "What if Volanis decided to sing Mazonakis" (κατά τα πρότυπα της σειράς What if).

Με πνίγει το δίκιο

Έξαλλος είμαι. Δεύτερη φορά μέσα στον τελευταίο χρόνο που μου ανοίξανε το αυτοκίνητο για να μου πάρουν το cd player - παρόλο που ήταν σε σχετικά κρυφό μέρος η μάσκα του, τη βρήκαν. Το κοινό σημείο και την πρώτη φορά και αυτή, είναι ότι το αυτοκίνητο είχε μείνει αχρησιμοποίητο 2 μέρες και ότι βρήκα μια τρύπα δίπλα στην κλειδαριά, που -απίστευτο- δεν χάλασε την κλειδαριά. Στο μεταξύ το όχημα είναι ο γνωστός και ως "Αστραχάν", που είναι και ελαφρώς λαβωμένος (σπασμένο φανάρι, κάποιες γρατζουνιές από δω κι από εκεί). Απορώ γιατί το έχουν σταμπάρει... σαν αγροτικό είναι, κάθε άλλο παρά ακριβό αυτοκίνητο θα το έλεγες.

 Τόσα χρόνια που έμενα σε υποτιθέμενα πιο "εγκληματική" περιοχή δεν είχα ποτέ τόσα κρούσματα κλοπής (μου είχε τύχει ακόμα και να ξεχάσω ξεκλείδωτο το αμάξι). Εδώ που είμαι τώρα, τον τελευταίο χρόνο με κλέψανε 3 φορές - αν υπολογίσεις και τη ρόδα ποδηλάτου που μου φάγανε πρόσφατα. Αυτό που λένε πάντως ότι οι μικροκλοπές έχουν αυξηθεί λόγω κρίσης ισχύει. Λες να με γκαντεμιάσανε όλα αυτά τα ποστ που έχω κάνει για τον επίτιμο;
 

Δώστε Linux στο λαό

Σε προηγούμενο ποστ είχα αναφέρει ότι πέρασα κάποια απογεύματα ψάχνοντας το κατάλληλο Linux distro για το παλιό μου laptop με Pentium M 1.6GHz/512 MB RAM. Είναι ενας PC εξαετίας περίπου, ο οποίος με Windows XP πλέον είχε φάει τα ψωμιά του. Όσο συχνά και αν έκανα επανεγκατάσταση πια, δεν υπήρχε ελπίδα να πάει πιο γρήγορα. Το αποκορύφωμα ήταν όταν κάποια στιγμή για να δω ένα επεισόδιο από κάποια σειρά περίμενα να ανοίξει το αρχείο video επί περίπου 5 λεπτά...

Το κυριότερο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν ήταν τόσο ο επεξεργαστής, αλλά η έλλειψη μνήμης, που ανάγκαζε τα Windows να γράφουν/σβήνουν συνέχεια στη virtual memory στο σκληρό. Το να βάλω μνήμη θα έλυνε μόνο προσωρινά το πρόβλημα, αφού τα Windows XP έχουν την τάση να μη διανέμουν τη μνήμη όπως πρέπει, με τις γνωστές επιπτώσεις στην ταχύτητα.

Είχα από καιρό στο μυαλό μου να χρησιμοποιήσω ένα Linux για έναν υπολογιστή που υπέφερε από αυτό το θέμα. Έψαξα λοιπόν στην αρχή για διανομές που δουλεύουν από USB flash και βρήκα 2-3 που είχαν ενδιαφέρον.

Η μία που δοκίμασα ήταν το Puppy Linux, που αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δεν κατάφερα να κάνω το πολυμηχάνημα και το scanner να δουλέψουν, ήταν πολύ καλή από άποψη ταχύτητας. Είχε το πλεονέκτημα ότι φόρτωνε τα πάντα από το usb και τα κάνει resident στη μνήμη, εκτός αν ήθελες να φορτώνει το σύστημα αρχείων από το σκληρό ή από αλλού. Επίσης, μπορούσες να κρατήσεις πολύ εύκολα backup. Έχει την ιδιομορφία ότι πρέπει να καθορίσεις πόσο μεγάλο θα είναι το σύστημα αρχείων (έχει ένα αρχείο μέσα στο οποίο πακετάρει όλα τα δεδομένα των ρυθμίσεων). Εξαιρετικά ασφαλές, κάνει boot παντού η ίδια εγκατάσταση -- δοκίμασα να το χρησιμοποιήσω σε 2-3 διαφορετικά laptop αλλά και σε υπολογιστές της περασμένης δεκαετίας και έτρεχε χωρίς κανένα πρόβλημα. Έχει κάποια μικροπροβλήματα με τη ρύθμιση του δικτύου και αν θέλεις πολύ ειδικά προγράμματα (π.χ. προσπαθούσα να εγκαταστήσω το empathy για instant messaging) μάλλον δεν θα μπορέσεις να βρεις το κατάλληλο για το Puppy. Δεν κατάφερα επίσης να ρυθμίσω samba για να παίζει σε δίκτυο με netbios (ναι το παραδέχομαι, είμαι άχρηστος και δεν προσπάθησα και πολύ). Βρήκα μία χρησιμότητα για το Puppy : χρησιμοποίησα το GParted για να φτιάξω partitions σε δίσκους που περιέχουν δεδομένα και δεν θέλω να τα χάσω.

Δοκίμασα να φορτώσω επίσης Debian, αλλά έπαθε δυσπεψία ο υπολογιστής και δεν δεχόταν να κάνει boot το λειτουργικό. Ασυμβατότητα με κάποιο hardware ίσως.

Εκεί που εντυπωσιάστηκα όμως ήταν το Ubuntu: δούλεψαν τα πάντα με τη μία, όλες οι ρυθμίσεις γίνονται πανεύκολα μέσα από το Gnome desktop. Πιο αργό από το Puppy, πολύ πιο γρήγορο από τα XP όμως, και σίγουρα πιο ασφαλές. Δεν κάνει για να δεις ταινίες στην τηλεόραση (στο TV out έβγαιναν κάποιες σκούρες οριζόντιες γραμμές). Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα εργαλεία δουλεύουν as-is και χωρίς καμία προσπάθεια από μέρους του χρήστη. Μια μικρή εξαίρεση, για να διαμοιράσω τον εκτυπωτή από το Ubuntu στα Windows, έπρεπε εκτός από τις ρυθμίσεις που έκανα από το γραφικό περιβάλλον, να πάω και να προσθέσω 1 γραμμή μέσα σε στο αρχείο ρυθμίσεων /etc/samba/smb.conf. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα που μου την έσπασε μεν, αλλά το θεώρησα αποδεκτό, έχοντας δει πως αντιμετώπιζαν το θέμα των ρυθμίσεων μέχρι τώρα οι άλλες διανομές linux. Μέγα πλεονέκτημα του Ubuntu είναι ότι έχει μια πολύ μεγάλη αρχειοθήκη με προγράμματα που ανανεώνεται συνεχώς.

Κάπως έτσι το Ubuntu έσωσε τον παλιό μου υπολογιστή και τώρα τον χρησιμοποιώ σαν print server και μάλλον θα γίνει το "κατεβαστήρι". 

Λυκοαπωθητικό "Megadeth"

Συνάντησες λύκο στο δρόμο και είναι έτοιμος να σου επιτεθεί; Κανένα πρόβλημα.
Παίξε ένα κομματάκι Megadeth (που τους έχω φιλοξενήσει στο "κομμάτι της εβδομάδας") από το κινητό σου και σώθηκες. Αυτό έκανε ένας πιτσιρίκος 13 χρονών από την Νορβηγία. Ο νεαρός μεταλλάς ήξερε ότι για να αποφύγεις μια επίθεση λύκου δεν πρέπει να το βάλεις στα πόδια. Σκέφτηκε λοιπόν να βγάλει το κινητό, να βάλει στο τέρμα την ένταση και να παίξει ένα κομμάτι των Megadeth (δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω ποιο ακριβώς κομμάτι ήταν). Οι λύκοι τα έχασαν και το έβαλαν στα πόδια... μάλλον δεν είναι και πολύ φαν.
(μέσω του tvxs)
Αφιερωμένο στους λύκους, το "Holy Wars... The Punishment Due".

Ο πολέμαρχος του Λιακόπουλου 1 και 2

Καλή χρονιά εύχομαι....
Μόλις πέτυχα στην τηλεόραση τα εξής βίντεο - από την (σειρά καθώς φαίνεται) "Το Εκρηκτικό Μείγμα (ότι κι αν είναι αυτό) και ο Πολέμαρχος του Θεού" ! Να 'ναι καλά ο άνθρωπος, θα κάνω τζάμπα διαφήμιση στα βιβλία του επειδή με έκανε και γέλασα βραδιάτικα. Πιστέυω ότι θα έπρεπε πάντως να ονομάσει τα βιβλία "Το έπος των απογόνων των (τρ)ΕΛ". Παραληρηματικά όπως πάντα, απολαύστε τα.