Σε προηγούμενο ποστ είχα αναφέρει ότι πέρασα κάποια απογεύματα ψάχνοντας το κατάλληλο Linux distro για το παλιό μου laptop με Pentium M 1.6GHz/512 MB RAM. Είναι ενας PC εξαετίας περίπου, ο οποίος με Windows XP πλέον είχε φάει τα ψωμιά του. Όσο συχνά και αν έκανα επανεγκατάσταση πια, δεν υπήρχε ελπίδα να πάει πιο γρήγορα. Το αποκορύφωμα ήταν όταν κάποια στιγμή για να δω ένα επεισόδιο από κάποια σειρά περίμενα να ανοίξει το αρχείο video επί περίπου 5 λεπτά...
Το κυριότερο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν ήταν τόσο ο επεξεργαστής, αλλά η έλλειψη μνήμης, που ανάγκαζε τα Windows να γράφουν/σβήνουν συνέχεια στη virtual memory στο σκληρό. Το να βάλω μνήμη θα έλυνε μόνο προσωρινά το πρόβλημα, αφού τα Windows XP έχουν την τάση να μη διανέμουν τη μνήμη όπως πρέπει, με τις γνωστές επιπτώσεις στην ταχύτητα.
Είχα από καιρό στο μυαλό μου να χρησιμοποιήσω ένα Linux για έναν υπολογιστή που υπέφερε από αυτό το θέμα. Έψαξα λοιπόν στην αρχή για διανομές που δουλεύουν από USB flash και βρήκα 2-3 που είχαν ενδιαφέρον.
Η μία που δοκίμασα ήταν το Puppy Linux, που αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δεν κατάφερα να κάνω το πολυμηχάνημα και το scanner να δουλέψουν, ήταν πολύ καλή από άποψη ταχύτητας. Είχε το πλεονέκτημα ότι φόρτωνε τα πάντα από το usb και τα κάνει resident στη μνήμη, εκτός αν ήθελες να φορτώνει το σύστημα αρχείων από το σκληρό ή από αλλού. Επίσης, μπορούσες να κρατήσεις πολύ εύκολα backup. Έχει την ιδιομορφία ότι πρέπει να καθορίσεις πόσο μεγάλο θα είναι το σύστημα αρχείων (έχει ένα αρχείο μέσα στο οποίο πακετάρει όλα τα δεδομένα των ρυθμίσεων). Εξαιρετικά ασφαλές, κάνει boot παντού η ίδια εγκατάσταση -- δοκίμασα να το χρησιμοποιήσω σε 2-3 διαφορετικά laptop αλλά και σε υπολογιστές της περασμένης δεκαετίας και έτρεχε χωρίς κανένα πρόβλημα. Έχει κάποια μικροπροβλήματα με τη ρύθμιση του δικτύου και αν θέλεις πολύ ειδικά προγράμματα (π.χ. προσπαθούσα να εγκαταστήσω το empathy για instant messaging) μάλλον δεν θα μπορέσεις να βρεις το κατάλληλο για το Puppy. Δεν κατάφερα επίσης να ρυθμίσω samba για να παίζει σε δίκτυο με netbios (ναι το παραδέχομαι, είμαι άχρηστος και δεν προσπάθησα και πολύ). Βρήκα μία χρησιμότητα για το Puppy : χρησιμοποίησα το GParted για να φτιάξω partitions σε δίσκους που περιέχουν δεδομένα και δεν θέλω να τα χάσω.
Δοκίμασα να φορτώσω επίσης Debian, αλλά έπαθε δυσπεψία ο υπολογιστής και δεν δεχόταν να κάνει boot το λειτουργικό. Ασυμβατότητα με κάποιο hardware ίσως.
Εκεί που εντυπωσιάστηκα όμως ήταν το Ubuntu: δούλεψαν τα πάντα με τη μία, όλες οι ρυθμίσεις γίνονται πανεύκολα μέσα από το Gnome desktop. Πιο αργό από το Puppy, πολύ πιο γρήγορο από τα XP όμως, και σίγουρα πιο ασφαλές. Δεν κάνει για να δεις ταινίες στην τηλεόραση (στο TV out έβγαιναν κάποιες σκούρες οριζόντιες γραμμές). Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα εργαλεία δουλεύουν as-is και χωρίς καμία προσπάθεια από μέρους του χρήστη. Μια μικρή εξαίρεση, για να διαμοιράσω τον εκτυπωτή από το Ubuntu στα Windows, έπρεπε εκτός από τις ρυθμίσεις που έκανα από το γραφικό περιβάλλον, να πάω και να προσθέσω 1 γραμμή μέσα σε στο αρχείο ρυθμίσεων /etc/samba/smb.conf. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα που μου την έσπασε μεν, αλλά το θεώρησα αποδεκτό, έχοντας δει πως αντιμετώπιζαν το θέμα των ρυθμίσεων μέχρι τώρα οι άλλες διανομές linux. Μέγα πλεονέκτημα του Ubuntu είναι ότι έχει μια πολύ μεγάλη αρχειοθήκη με προγράμματα που ανανεώνεται συνεχώς.
Κάπως έτσι το Ubuntu έσωσε τον παλιό μου υπολογιστή και τώρα τον χρησιμοποιώ σαν print server και μάλλον θα γίνει το "κατεβαστήρι".
Το κυριότερο πρόβλημα πιστεύω ότι δεν ήταν τόσο ο επεξεργαστής, αλλά η έλλειψη μνήμης, που ανάγκαζε τα Windows να γράφουν/σβήνουν συνέχεια στη virtual memory στο σκληρό. Το να βάλω μνήμη θα έλυνε μόνο προσωρινά το πρόβλημα, αφού τα Windows XP έχουν την τάση να μη διανέμουν τη μνήμη όπως πρέπει, με τις γνωστές επιπτώσεις στην ταχύτητα.
Είχα από καιρό στο μυαλό μου να χρησιμοποιήσω ένα Linux για έναν υπολογιστή που υπέφερε από αυτό το θέμα. Έψαξα λοιπόν στην αρχή για διανομές που δουλεύουν από USB flash και βρήκα 2-3 που είχαν ενδιαφέρον.
Η μία που δοκίμασα ήταν το Puppy Linux, που αν εξαιρέσεις το γεγονός ότι δεν κατάφερα να κάνω το πολυμηχάνημα και το scanner να δουλέψουν, ήταν πολύ καλή από άποψη ταχύτητας. Είχε το πλεονέκτημα ότι φόρτωνε τα πάντα από το usb και τα κάνει resident στη μνήμη, εκτός αν ήθελες να φορτώνει το σύστημα αρχείων από το σκληρό ή από αλλού. Επίσης, μπορούσες να κρατήσεις πολύ εύκολα backup. Έχει την ιδιομορφία ότι πρέπει να καθορίσεις πόσο μεγάλο θα είναι το σύστημα αρχείων (έχει ένα αρχείο μέσα στο οποίο πακετάρει όλα τα δεδομένα των ρυθμίσεων). Εξαιρετικά ασφαλές, κάνει boot παντού η ίδια εγκατάσταση -- δοκίμασα να το χρησιμοποιήσω σε 2-3 διαφορετικά laptop αλλά και σε υπολογιστές της περασμένης δεκαετίας και έτρεχε χωρίς κανένα πρόβλημα. Έχει κάποια μικροπροβλήματα με τη ρύθμιση του δικτύου και αν θέλεις πολύ ειδικά προγράμματα (π.χ. προσπαθούσα να εγκαταστήσω το empathy για instant messaging) μάλλον δεν θα μπορέσεις να βρεις το κατάλληλο για το Puppy. Δεν κατάφερα επίσης να ρυθμίσω samba για να παίζει σε δίκτυο με netbios (ναι το παραδέχομαι, είμαι άχρηστος και δεν προσπάθησα και πολύ). Βρήκα μία χρησιμότητα για το Puppy : χρησιμοποίησα το GParted για να φτιάξω partitions σε δίσκους που περιέχουν δεδομένα και δεν θέλω να τα χάσω.
Δοκίμασα να φορτώσω επίσης Debian, αλλά έπαθε δυσπεψία ο υπολογιστής και δεν δεχόταν να κάνει boot το λειτουργικό. Ασυμβατότητα με κάποιο hardware ίσως.
Εκεί που εντυπωσιάστηκα όμως ήταν το Ubuntu: δούλεψαν τα πάντα με τη μία, όλες οι ρυθμίσεις γίνονται πανεύκολα μέσα από το Gnome desktop. Πιο αργό από το Puppy, πολύ πιο γρήγορο από τα XP όμως, και σίγουρα πιο ασφαλές. Δεν κάνει για να δεις ταινίες στην τηλεόραση (στο TV out έβγαιναν κάποιες σκούρες οριζόντιες γραμμές). Το εντυπωσιακό είναι ότι όλα τα εργαλεία δουλεύουν as-is και χωρίς καμία προσπάθεια από μέρους του χρήστη. Μια μικρή εξαίρεση, για να διαμοιράσω τον εκτυπωτή από το Ubuntu στα Windows, έπρεπε εκτός από τις ρυθμίσεις που έκανα από το γραφικό περιβάλλον, να πάω και να προσθέσω 1 γραμμή μέσα σε στο αρχείο ρυθμίσεων /etc/samba/smb.conf. Αυτό ήταν το μόνο πράγμα που μου την έσπασε μεν, αλλά το θεώρησα αποδεκτό, έχοντας δει πως αντιμετώπιζαν το θέμα των ρυθμίσεων μέχρι τώρα οι άλλες διανομές linux. Μέγα πλεονέκτημα του Ubuntu είναι ότι έχει μια πολύ μεγάλη αρχειοθήκη με προγράμματα που ανανεώνεται συνεχώς.
