Το κομμάτι της εβδομάδας: Alpha Blondy - Sébé Allah Y'é.

Για χρόνια πολλά άκουγα αυτό το τραγούδι στο ραδιόφωνο και δεν ήξερα τι ήταν. Μέχρι που με παίρνει ο Παναγιώτης τηλέφωνο και μου λέει "Είμαι στο 'Αντώνης Τρίτσης' και μόλις πήρα χαμπάρι ότι θα παίξει ο Alpha Blondy εδώ, reggae και τέτοια" και λέω (σαν αρχάριος που ήμουν τότε) "Alpha Blondy? Ακουστά τον έχω, αλλά δε θυμάμαι ποιος είναι". Μόλις μου τραγούδησε αυτό το τραγουδάκι κατάλαβα.

Μετά το έψαξα και το βρήκα. Πολύ καλό και καλοκαιρινό (στη μελωδία του). Οι στίχοι, από τη άλλη, είναι στα αραβικά και λένε περίπου "Ο Θεός είναι ένας". Θρησκευτικοί, όπως στα περισσότερα τραγούδια του Alpha Blondy.

Αντε. Τα λέμε την άλλη εβδομάδα που θα γυρίσω!

Για να μη λέμε μόνο για τούρκικες ταινίες με υπερήρωες

Έχουμε εδώ και την ελληνική βερσιόν του "Τιμωρού" ("The Punisher")




Αλλά το αγαπημένο μου από Βόγλη είναι αυτό εδώ:



Βλέποντας ξανά το βίντεο, συνειδητοποίησα ότι στο 0:10 βγαίνουν στο δρόμο και εκεί εκτυλίσσεται μια σκηνή καταδίωξης, χωρίς αυτοκίνητα!!!!

Αχ αυτά τα ηλεκτρονικά μαγαζιά (ή αλλιώς "βραβείο e-αχρηστίας: e-shop περισσότερο μπελάς παρά διευκόλυνση")

Γενικώς τα θέλει κι εμένα ο κώλος μου τελικά. Όπου δω Internetική βερσιόν ενός μαγαζιού που υπάρχει και αντίστοιχο "φυσικό" κατάστημα, πάω και προτιμάω το ιντερνετικό. Αλλά τι τα θες... εδώ μια τελειώνουν τα σκατά, μια χαλάνε τα μαστίγια...( κατά το γνωστό ανέκδοτο)

Ψώνισα εισιτήριο για συναυλία από ιντερνετικό μαγαζί που έχει φυσική παρουσία στην Αθήνα. Και άρχισα να μετράω τα φάουλ:

1. Για να σου κάνει απλά την κράτηση, σου χρέωνε 5 ευρώ παραπάνω!!!! Το οποίο δεν το αναφέρει βέβαια πουθενά. Εγώ νόμιζα ότι το εισιτήριο μου είχε 55 ευρώ, μέχρι που είδα ότι έγραφε πάνω 50 (δυστυχώς αφού είχα απομακρυνθεί) και μου δώσαν μαζί μια απόδειξη 5 ευρώ για "παροχή υπηρεσίας κράτησης".
2. Για να σου στείλει με κούριερ, σου χρέωνε επιπλέον 5 ευρώ.
3. Οπότε, διαλέγεις το τρίτο το... καλύτερο: να πας να παραλάβεις από εκεί το εισιτήριο -- πράγμα που ακυρώνει το λόγο ύπαρξης του ιντερνετικού μαγαζιού για 2 λόγους. Ο ένας είναι ότι ΔΕΝ σε διευκολύνει αν ΔΕΝ πληρώσεις επιπλέον και ο άλλος ότι περιμένοντας να σου ΒΡΟΥΝ το εισιτήριο, από τη διπλανή σειρά που αγοράζανε επιτόπου (χωρίς κρατήσεις και μαλακίες) είχαν εξυπηρετηθεί 10 άτομα...

Ευτυχώς, από ότι φαίνεται δεν είναι παντού έτσι όμως. Στο Φεστιβάλ Αθηνών δεν κάνουν τέτοιες γυφτιές: σου λέει , αγόρασε, κύριε μου, το εισιτήριο ονλάην, και μετά το παραλαμβάνεις κυριλέ από το ταμείο εκεί που θα γίνει η συναυλία...άμα είσαι βιτσιόζος, πλήρωσε κούριερ. Όχι "παροχές υπηρεσιών" και κουραφέξαλα...

"Ελεήστε τον αόμματο!"

Να λοιπόν πως μοιάζουν 100 ευρώ σε κέρματα των 2. Κάπου κοντά στο τέλος Νοέμβρη ξεκινήσαμε να μαζεύουμε δίευρα. Τώρα, έχουμε χρήματα τουλάχιστον για μερικές διαμονές και τα ακτοπλοϊκά για Ιθάκη (εννοείται ότι επιλέξαμε κάποιο μέρος με φτηνά ακτοπλοϊκά! Δεν καταδεχόμαστε να μας τα φάνε στους "τρέντυ" προορισμούς).

Προφανώς η μέθοδος δεν είναι κάτι καινούριο, αλλά επειδή φέτος ήρθαν κι έφυγαν αρκετά λεφτά από τα χέρια μας λόγω του σπιτιού, καταλάβαμε αρκετά σύντομα ότι δεν επρόκειτο να μαζέψουμε με άλλο τρόπο λίγα λεφτά για τις διακοπές.

Αν και είναι σαν να έχουμε πάρει το καλάθι κανενός ζητιάνου η το παγκάρι της ενορίας, και πασχίζουμε να τα αλλάξουμε σε διάφορα μαγαζιά λίγα λίγα(γιατί η αλήθεια είναι ότι είναι σιχτίρι για κάποιο υπάλληλο τράπεζας να κάθεται να μετράει δίευρα--ενώ σε βρίζουν οι απο πίσω που περιμένουν!), τελικά είχε επιτυχία το πράγμα... μάλλον θα το ξεκινήσουμε πάλι τέλος Αυγούστου.

Φεστιβάλ!!! Συναυλίες!!! Φραπέ και τάβλι στο μπαλκόνι!!!

Παρόλο που ο καιρός τά 'κανε λίγο κώλος στο Rockwave, ευτυχώς μου έκανε τη χάρη και δεν έβρεξε στις 30 Ιουνίου... οπότε τα κατάφερα και είδα τους Down επιτέλους!

Αλλά χαίρομαι ιδιαιτέρως , γιατί η συναυλιακή σεζόν μόλις άρχισε (για εμάς). Θα με πάει η γυναίκα σε 2 συναυλίες (κι όμως θα πάμε στον Πλιάτσικα!), θα την πάω κι εγώ σε άλλες 2-3 (μία εκ των οποίων είναι την Πέμπτη 9 Ιουλίου, στο Φεστιβάλ Αθηνών και συγκεκριμένα ο Toumani Diabaté -- ναι ναι, αυτός από το "κομμάτι της εβδομάδας"). Μάλλον τα χουμε μπλέξει λίγο...!!!!

Έτσι για να γελάσετε περισσότερο, δείτε πως χτυπιούνται τα πιτσιρίκια με τους Down στο Rockwave : σε κάποια φάση βγήκαν και οι Mastodon στη σκηνή και παίξανε για λίγο όλοι μαζί.
Η lifestyle παρατήρηση του γαμπρού μου ήταν ότι ο χοντρός πρώην Crowbar (o Kirk Windstein) εχει λεπτύνει και ο Keenan ( που ήταν λεπτός) χόντρυνε!!!

Το κομμάτι της εβδομάδας: Diogal - Sore

Ένα πολύ ωραίο αφρικάνικο κομμάτι γι' αυτή την εβδομάδα, το Sore (Σορι) του Σενεγαλέζου Diogal. Δεν ξέρω και τίποτα για τον καλλιτέχνη, το κομμάτι όμως το πέτυχα μέσα στη συλλογή "Acoustic Africa" του Putumayo. Επίσης δεν ξέρω τι λέει, γνωρίζοντας όμως λίγο από τους στίχους άλλων αφρικανών τραγουδοποιών (Τουρέ, Ντιαμπατέ κ.α.), μάλλον πρέπει να είναι κάτι πολύ μελαγχολικό.
[Update: Τελικά το τραγούδι λέει για έναν μετανάστη που σκέφτεται με νοσταλγία τις ρίζες του]
Παρόλα αυτά, η μελωδία του μου φέρνει στο μυαλό απέραντες αμμουδιές και έναν ορίζοντα με ηλιοβασίλεμα στη θάλασσα.

Ειδικά αυτό το κομμάτι το κάνω embed εδώ στο post και δεν μπορώ να το βάλω δίπλα, στην playlist, γιατί βέβαια δεν υπάρχει στο youtube αλλά μόνο στο dailymotion.com.

Diogal au Satellit Café : "Sore"
by Studio_Wasia