Αχ αυτά τα ηλεκτρονικά μαγαζιά (ή αλλιώς "βραβείο e-αχρηστίας: e-shop περισσότερο μπελάς παρά διευκόλυνση")

Γενικώς τα θέλει κι εμένα ο κώλος μου τελικά. Όπου δω Internetική βερσιόν ενός μαγαζιού που υπάρχει και αντίστοιχο "φυσικό" κατάστημα, πάω και προτιμάω το ιντερνετικό. Αλλά τι τα θες... εδώ μια τελειώνουν τα σκατά, μια χαλάνε τα μαστίγια...( κατά το γνωστό ανέκδοτο)

Ψώνισα εισιτήριο για συναυλία από ιντερνετικό μαγαζί που έχει φυσική παρουσία στην Αθήνα. Και άρχισα να μετράω τα φάουλ:

1. Για να σου κάνει απλά την κράτηση, σου χρέωνε 5 ευρώ παραπάνω!!!! Το οποίο δεν το αναφέρει βέβαια πουθενά. Εγώ νόμιζα ότι το εισιτήριο μου είχε 55 ευρώ, μέχρι που είδα ότι έγραφε πάνω 50 (δυστυχώς αφού είχα απομακρυνθεί) και μου δώσαν μαζί μια απόδειξη 5 ευρώ για "παροχή υπηρεσίας κράτησης".
2. Για να σου στείλει με κούριερ, σου χρέωνε επιπλέον 5 ευρώ.
3. Οπότε, διαλέγεις το τρίτο το... καλύτερο: να πας να παραλάβεις από εκεί το εισιτήριο -- πράγμα που ακυρώνει το λόγο ύπαρξης του ιντερνετικού μαγαζιού για 2 λόγους. Ο ένας είναι ότι ΔΕΝ σε διευκολύνει αν ΔΕΝ πληρώσεις επιπλέον και ο άλλος ότι περιμένοντας να σου ΒΡΟΥΝ το εισιτήριο, από τη διπλανή σειρά που αγοράζανε επιτόπου (χωρίς κρατήσεις και μαλακίες) είχαν εξυπηρετηθεί 10 άτομα...

Ευτυχώς, από ότι φαίνεται δεν είναι παντού έτσι όμως. Στο Φεστιβάλ Αθηνών δεν κάνουν τέτοιες γυφτιές: σου λέει , αγόρασε, κύριε μου, το εισιτήριο ονλάην, και μετά το παραλαμβάνεις κυριλέ από το ταμείο εκεί που θα γίνει η συναυλία...άμα είσαι βιτσιόζος, πλήρωσε κούριερ. Όχι "παροχές υπηρεσιών" και κουραφέξαλα...