Ο Νόμος του Μέρφυ

16.2.09

βραβείο e-βραδύτητας: e-shop πιο αργό κι από τα κανονικά μαγαζιά.


Εδώ και μια εβδομάδα, περιμένω ακόμα να παραλάβω την παραγγελία μου από το Χ κατάστημα ειδών πληροφορικής. Ισχυρίζονται, ότι αύριο επιτέλους θα είναι στα χέρια μου.

Η εμπειρία που έχω από το e-shopping γενικά είναι η εξής: μπαίνω, αγοράζω, μου στέλνουν στο χρόνο που έχουν πει από την αρχή.Δηλαδή θα μου πουν 1 μερα ή 1 μήνα ή 10 εβδομάδες, αλλά θα κάνουν τόσο. Αυτή συνήθως είναι η εμπειρία του e-shopping από μαγαζιά του εξωτερικού, καθώς και σε πάρα πολλά ελληνικά τελευταία. Αυτά που συνήθως πάσχουν, είναι και τα μεγαλύτερα, από ότι φαίνεται.

Και θα διηγηθώ την ιστορία μου, χωρίς να πω ποιο κατάστημα είναι γιατί θέλω να πιστεύω ότι δεν το έχουν σύστημα να δουλεύουν έτσι κανονικά και ότι ήταν μια κακιά στιγμή.

Έχω παραγγείλει λοιπόν ένα PNA για να το κάνω δώρο, όμως δεν θέλω να το παραλάβω εγώ, αλλά αυτός στον οποίο το κάνω δώρο, εκτός Αθήνας.

Πρώτο τηλεφώνημα. "Υπάρχει πρόβλημα με την παραγγελία σας -- δεν μπορεί να παραλάβει άλλος εκτός από εσάς, γιατί έχετε δηλώσει ότι θέλετε να πληρωθεί με την πιστωτική σας κάρτα. Πρέπει να πληρώσετε στο πιο κοντινό σας κατάστημα."
Πάει στα κομμάτια λέω, αφού είναι για λόγους ασφαλείας, ας το δοκιμάσουμε κι αυτό. (Φανταστείτε όμως να μου το ζήταγε το Amazon αυτό το πράγμα... πλάκα δε θα είχε ένα ταξιδάκι στην Αμερική για να πληρώσω αυτοπροσώπως;)

Δεύτερο τηλεφώνημα. Μετά από μέρες πήρα εγώ, γιατί ενώ δήλωναν ότι σε 24 ώρες θα ήταν διαθέσιμο το προϊόν, είχε ήδη κάνει 4 μέρες να φτάσει στον προορισμό, και αυτός που το παραλάμβανε δεν θα ήταν πια εκεί. Περιττό να πω πως είχε περάσει και η γιορτή, και δώρο δεν πήρε. Δηλώνω λοιπόν να αλλάξουν τη διεύθυνση παραλαβής, να έρθει σε εμένα τελικά.

Τρίτο τηλεφώνημα. "Γεια σας, θα το έχετε την Τρίτη(σημείωση, 8 μέρες μετά την παραγγελία)... θα είστε το πρωί της Τρίτης σπίτι σας;" Και βέβαια δεν θα είμαι. Εκτός και αν πάρω άδεια για να παραλάβω παραγγελία σπίτι. Δεν μπορούμε να κανονίσουμε κάποια ώρα μετά τις 3.30 που θα είμαι σπίτι; "Όχι, γιατί δεν ξέρουμε αν θα βρίσκεται το φορτηγό στην περιοχή σας". Λογικό μεν, όχι αποδεκτό και όχι εξυπηρετικό όμως. Αυτό που με σκότωσε βέβαια ήταν η λύση που μου έδωσε μετά. "Υπαρχει ένα τελευταίο κομμάτι στο κατάστημά μας στην <εδώ βάλτε περιοχή που να σας φαίνεται οτι είναι στην άλλη άκρη του κόσμου>".

Όπως καταλαβαίνετε, διαμαρτυρήθηκα έντονα για όλα τα παραπάνω και είπα στον υπάλληλο πώς κάνουν τη δουλειά άλλα e-shops, τις περισσότερες φορές χωρίς να χρεώνουν μεταφορικά ακόμα και για μικρες παραγγελίες, χωρίς να πηγαίνεις στο μαγαζί να πληρώνεις, και χωρίς να περιμένεις μια βδομάδα. Δεν μου έχει ξανατύχει σε αγορά μέσω Internet τέτοιο χουνέρι. Κατέληξα, ότι ή πρέπει να βρουν αποδεκτή λύση μέχρι την Τρίτη, ή ακυρώνω την παραγγελία και επιλέγω κάποιο άλλο κατάστημα που θα μου το φέρει σε 2 μέρες. Ο μόνος λόγος που παρείγγειλα πρώτη φορά από αυτούς (και τελευταία), ήταν ότι κάποιος μου είχε πει ότι στις τηλεφωνικές παραγγελίες δουλεύουν πολύ καλά. Η δικαιολογία ήταν ότι δεν είχαν παραλάβει ακόμα το προϊόν, το οποίο όμως όπως τους έλεγα, σύμφωνα την ένδειξη στο website , θα ήταν διαθέσιμο από την επόμενη μέρα της παραγγελίας.

Πιστεύω πως με την πληθώρα e-shops που υπάρχουν πλέον και είναι αξιόπιστα, ότι στις μεγάλες αλυσίδες θα έπρεπε να προσέχουν ακόμα περισσότερο να εξυπηρετούν σωστά τον πελάτη. Δεν συνηθίζω ούτε ιδιότροπος να είμαι, ούτε μου αρέσει να υποδεικνύω στους άλλους πως να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Δε μου αρέσει όμως επίσης, ένα ηλεκτρονικό μαγαζί να με ταλαιπωρεί περισσότερο από ότι αν είχα βγει να αγοράσω κατευθείαν κάτι από τα μαγαζιά, γιατί το ίδιο το ηλεκτρονικό μαγαζί χάνει το λόγο ύπαρξής του.

[UPDATE: τελικά δεν μου παρέδωσαν καν την παραγγελία σπίτι μου, αλλά το άφησαν στο κοντινότερο μαγαζί για να το πάρω-- είναι κοντά μεν, και με πήραν τηλέφωνο πριν πάρουν πρωτοβουλία, αλλά τελικά αποδείχτηκε ότι δεν είχα κανένα απολύτως λόγο εξ αρχής να το παραγγείλω μέσω του website... αθανατο ελληνικό δαιμόνιο]

14.2.09

Και της το είπα...

...της πεθεράς μου: "Μην ξαναπάρεις τηλέφωνο στην εκπομπή της Χρουσαλά"...

11.2.09

Το κομμάτι της εβδομάδας: Ορφέας Περίδης - Εκλογές

Καταρχήν, για όσους ακόμα αμφιβάλλουν ότι θα έχουμε πρόωρες εκλογές, θα παραπέμψω σε ένα άρθρο που πέτυχα, στο οποίο, 9 μήνες πριν τις εκλογές διέψευδαν ότι θα γίνουν οι πρόωρες εκλογές του 2007... Δείτε εδώ τι έγραφε ο Πρετεντέρης (που δεν τον έχω και σε μεγάλη εκτίμηση, αλλά τέλοσπάντων) τον Ιανουάριο του 2007:

Η διαβεβαίωση του πρωθυπουργού κ. Κ. Καραμανλή ότι οι εκλογές θα γίνουν κανονικά, τον Μάρτιο του 2008, δεν έπεισε πολύ κόσμο. Ευλόγως. Ολοι αντιλαμβάνονται ότι κανένας αιφνιδιασμός δεν αιφνιδιάζει αν έχει ανακοινωθεί πεντέξι μήνες νωρίτερα. Συνεπώς ο Πρωθυπουργός είναι υποχρεωμένος να διαβεβαιώνει ότι οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους ακόμη και αν έχει αποφασίσει οριστικά να τις επισπεύσει. Ακόμη λιγότεροι πείστηκαν από την αποσαφήνιση της κυβέρνησης πως δεν προτίθεται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο. Ευλόγως. Ολοι γνωρίζουν ότι οι εκλογικοί νόμοι και οι εκλογές πάνε πακέτο. Και πως αν η κυβέρνηση αποδεχθεί ότι ετοιμάζεται να αλλάξει τον εκλογικό νόμο είναι σαν να παραδέχεται ότι ετοιμάζεται να πάει σε εκλογές. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση διαψεύδει ότι θα επισπεύσει τις εκλογές και ότι θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο, αλλά θα κάνει και τα δύο. Μέσα στο 2007. Και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο κ. Καραμανλής ακούει πλέον προσεκτικά τις απόψεις των συνομιλητών του και για το ένα και για το άλλο ζήτημα, κάτι το οποίο απέφευγε επιμελώς ως τώρα.

Δηλαδή, με λίγα λόγια, ακριβώς ό,τι κάνει και τώρα. Η μόνη διαφορά είναι ότι αντί να φτιάξουν νέο εκλογικό νόμο, θέλουν να χρησιμοποιήσουν το "νόμο Παυλόπουλου" πιο γρήγορα.

Το κακό είναι, ότι τελικά, δεν ξέρω ακριβώς σε τι θα ωφελήσουν οι εκλογές. Δηλαδή κι αν δεν είναι Ν.Δ., θα είναι ΠΑΣΟΚ. So fucking what?

Όπως και να χει, δεν πειράζει. Το κομμάτι της εβδομάδας είναι κομμάτι της εβδομάδας. Αφιερωμένο στους 300 και στους επίδοξους αντικαταστάτες τους.



Πως γίνεται η χρηματοδότηση των σχολείων ΙΙ.

Μετά από ένα καταπληκτικό παράδειγμα, ορίστε και ένα πανάθλιο παράδειγμα.

Καθηγητής πληροφορικής βρίσκει μια προσφορά, σύμφωνα με την οποία θα μπορούσε ένα σχολείο να αποκτήσει υπολογιστές από stock. Με 2000 ευρώ και κάτι ψιλά, το σχολείο έπαιρνε 13 υπολογιστές τεχνολογίας 2ετίας, που ήταν αρκετοί και με το παραπάνω. Το σχολείο αυτή τη στιγμή τυχαίνει να έχει υπολογιστές 10ετίας, που ούτως ή άλλως λόγω κακής ποιότητας υλικού στην τριετία είχαν ήδη αρχίσει να παρουσιάζουν προβλήματα.

Ο διευθυντής αρνείται να δώσει τα χρήματα (από το "ταμείο" του σχολείου), με τη δικαιολογία ότι "θα ξαναβρεθεί τέτοια προσφορά" και ότι "έχει υποσχεθεί ο σύλλογος γονέων να δώσει 1500 ευρώ στην Γ τάξη για την 5ημερη...".

ά καλό εεεεεε;;;;

1.2.09

Πως γίνεται η χρηματοδότηση των σχολείων

Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ένας διευθυντής για να φτιάξει το σχολείο του; Από ότι φαίνεται, πάρα πολύ μακριά.

Ένας διευθυντής Γυμνασίου με πολλή όρεξη για δουλεια και ακόμα περισσότερη επιμονή διορίζεται σε Λύκειο. Βλέπει το χάλι στο οποίο βρίσκεται το σχολείο γενικώς και αποφασίζει να βάλει μια τάξη. Μέσα σε 1 μήνα από τη μέρα που τον τοποθετούν έχει ήδη ξαναβάψει το σχολείο με προσωπική του εργασία, και έχει βάλει συνεργείο να τρίψει τα μάρμαρα του σχολείου.

Ταυτόχρονα κάνει κινήσεις και βρίσκει χρήματα από τη σχολική επιτροπή για να αγοράσει καινούριους υπολογιστές και άλλο εξοπλισμό για το σχολείο.

Στο μεταξύ στέλνει συνεχώς έγγραφα και παίρνει τηλέφωνα στο δήμο για να επιτρέψουν μερικές ακόμα επεμβάσεις στο κτίριο... π.χ. να φτιαχτει μια αίθουσα ακόμα, να διορθωθεί η χωροθέτηση των χώρων του γραφείου καθηγητών, να γίνει μόνωση στην ταράτσα για να μη στάζει και άλλα πολλά. Στο δήμο βέβαια τον αγνοούσαν συνεχώς, αλλά στο τέλος αναγκάστηκαν να εγκρίνουν εγγράφως τις εργασίες αυτές γιατί κατάλαβαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να παραιτηθεί. Λεφτά όμως... πουθενά... δεν του έδιναν. Μέχρι το τέλος Ιουλίου του 2008 δεν είχε δει φράγκο από το δήμο. Ξαφνικά, στις 8 Αυγούστου, μπαίνουν τα συνεργεία και δουλεύουν στο σχολείο.
Πως έγινε και βρήκε τα χρήματα;

Τα έβαλε από την τσέπη του!!!!!! 22000 ευρώ.


Σε κάποια φάση ο δήμος του πήρε μέχρι και το βιβλιάριο της σχολικής επιτροπής για να μην πάρει από εκεί τα χρήματα.
Από τοτε , του έλεγαν ότι θα πάρει τα χρήματα το Σεπτέμβρη, μετά τον Οκτώβρη, τον Νοέμβρη, το Γενάρη, κ.ο.κ. αλλά ακόμα φράγκο δεν είδε, μετά από 6 μήνες σχεδόν.
Να σημειωθεί ότι για μια μόνωση σε ταράτσα του σχολείου, 900τμ, κατάφερε να βρει τεχνίτες να το κάνουν με το ΥΠΟΤΡΙΠΛΑΣΙΟ κόστος από ότι ο δήμος κατάφερε να μονώσει μια ταράτσα 200τμ.

Αυτά. Να χαιρόμαστε την τοπική αυτοδιοίκηση που ψηφίζουμε.