Χρόνια και ζαμάνια - το κομμάτι: Pink Floyd - Money

Ο λεβέντης μας

Αφιέρωση αυτή την εβδομάδα το Money των Pink Floyd.

Αυτή τη στιγμή σκέφτομαι πόσο χαζοί ήμασταν που θεωρούσαμε αστείο όταν μας έλεγαν να μείνουμε μόνιμα στο Wellington της Νέας Ζηλανδίας. Αλλά 3,5 χρόνια πριν δεν μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι η έλλειψη σοβαρότητας σε αυτή τη χώρα θα έφτανε σε επίπεδα γελοιοποίησης. Σε λίγο θα λένε "Χρεοκόπησε η Ελλάδα; Καλά να πάθετε, με τέτοιο πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που βγάλατε". Πλέον δεν γνωρίζουμε ούτε τι θα γίνει ούτε που θα καταλήξουμε. Δεν θα διακινδυνεύσω ούτε να κάνω καμιά τρελή προφητεία όπως συνηθίζω - για τη χρεοκοπία το είχα πει ότι δεν τη γλιτώνουμε. 

Γιατί τα λέω όλα αυτά όμως; 

Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση στην οποία η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση αναβρασμού, αφού ο κόσμος βλέπει να του παίρνουν τα χρήματά του και να μην υπάρχει κανένα αντίκρυσμα και καμία βελτίωση, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ αποφάσισαν τελικά να κόψουν ένα κομμάτι του χρέους (έστω και αυτό το 22% που βγαίνει αν υπολογίσεις στο πραγματικό ποσό του "κουρέματος"), βγαίνει ένας πρωθυπουργός με τρικυμία στο κρανίο και θυμάται ξαφνικά να μας ζητήσει τη γνώμη μας μέσω δημοψηφίσματος για το αν θα πρέπει, λέει, να δεχτούμε την "δανειακή σύμβαση" της 27ης Οκτωβρίου!!! 

Δηλαδή σαν να μην έφταναν όλα τα άλλα, αφού παρακαλέσαμε σαν επαίτες την ΕΕ και το ΔΝΤ, αφού μας έχουν ξεζουμίσει παίρνοντάς μας ποσοστά από τα πάντα (επιπλέον φόροι και έκτακτες εισφορές από τα ακίνητα μέχρι τα αναψυκτικά και τα τρόφιμα), τώρα ξαφνικά κάνουμε τους δύσκολους κιόλας: Η πρωθυπουργάρα, σκέφτηκε ότι πρέπει επιτέλους να ζητήσει τη γνώμη του κυρίαρχου λαού - στη χειρότερη στιγμή δηλαδή, τώρα που παίζεται η λεγόμενη "άτακτη", μονομερής χρεοκοπία και η παραμονή ή όχι της χώρας στο ευρώ, είναι σαν να ακυρώνει τους όρους των συμφωνιών που έχει κάνει με ΕΕ και ΔΝΤ και να τους γράφει όλους στα παλιά του τα παπούτσια...

Αυτό μόνο ως ανευθυνότητα και ανικανότητα μπορεί να χαρακτηριστεί, επειδή δεν θέλω να επιδοθώ σε βρισιές, κατάρες και χυδαίους χαρακτηρισμούς για το άτομό του, γιατί από χτες μόνο τέτοια μου έρχονται στο μυαλό. Καιροσκοπισμός, γιατί ήθελαν να μεθοδεύσουν εκλογές; Ανοησία; Πανικός; Λανθασμένη εκτίμηση; Ποιος ξέρει με ποιο τρόπο αποφάσισαν τα ικανότατα στελέχη της κυβέρνησης Ρέππας, Καστανίδης και Παπανδρέου την εξαγγελία δημοψηφίσματος, την ώρα που καίγεται ο κόσμος.

Σε μια σχετική αλλά πιο εύθυμη νότα, νομίζω ότι το Countdown to Extinction κοντεύει να φτάσει στο τέλος... είχαμε και δυο new entries στο μεσοδιάστημα από τον Ιούλιο μέχρι τώρα, με πιο τρανταχτή την ανεξαρτητοποίηση της Μιλένας Αποστολάκη χτες (χα, και νομίζει ότι έσωσε το τομάρι της τώρα)... Υπήρξε βέβαια και η καθιερωμένη διαγραφή κατά την ψήφιση του Ενιαίου μισθολογίου, πρόσφατα, όπου η Λούκα Κατσέλη τα έπαιξε όλα και έχασε[video Daily Motion].