Το κομμάτι της εβδομάδας: Seal - Killer

Όλη αυτή η κουβέντα προηγουμένως με το λάδωμα για να πάρουμε το στερεοφωνικό από το τελωνείο, μου θύμισε το στερεοφωνικό και το πρώτο CD που ακούσαμε από αυτό το στερεοφωνικό μαζί με την αδελφή μου: το "Seal" του ομωνύμου καλλιτέχνου.

Ειδικά στο track "Killer" φάνηκε η υπεροχή του ψηφιακού ήχου σε σχέση με το πικάπ που είχαμε: πραγματικά η μουσική ήταν σε μια πολύ ευρεία μπάντα συχνοτήτων, αν λαβεις υπόψη σου τα κρουστά και τα ηχητικά εφέ της μουσικής του Adamski...

Τώρα βέβαια με το γιουτιουμπ, που να καταλάβετε τι εννοώ, είναι πολύ χάλια ο ήχος...

Αλλά το κλιπ έχει πολύ πλάκα, αν και πρέπει να ήταν το απαύγασμα της αισθητικής

τελειότητας τότε για ηλεκτρονική μουσική. Ειδικότερη πλάκα έχει το μαλλί-σφουγγαρίστρα-με-κοτσίδια του Seal (ευτυχώς μετά τα ξύρισε τελείως).

Δείτε και αναπολήστε τις μέρες εκείνες του '91...