Ο Νόμος του Μέρφυ

18.11.08

Eat my shorts, man...


...όπως θα έλεγε και ο Bart Simpson, αν διάβαζε αυτό που έπεσε στα χέρια μου.

Με αφορμή την 17 Νοέμβρη λοιπόν θα γράψω για μια συνέντευξη που διάβασα σε ένα free press.
Πολλά free press έχουν εμφανιστεί τελευταία, που εκφράζουν διαφορετικές (πολιτικές) απόψεις.

Ένα απο αυτά, η εφημερίδα "Πρόσω Ολοταχώς" του Σεπτεμβρίου 2008, είχε σαν κεντρικό θέμα τη συνέντευξη του Στυλιανού Παττακού. Περνάω κατευθείαν στο τι γράφει . (θα ήθελα να την έχω σκανάρει, αλλά δεν το έκανα λόγω μεγέθους και κακής κατάστασης του χαρτιού)

Η εισαγωγή (απόσπασμα):
"Η `21η Απριλίου`, για τους περισσότερους είναι μέρος της ζωής τους. Για εμένα -που ήμουνα τότε αγέννητη- αποτελεί μέρος της ιστορίας της χώρας μου.[...] Όσα γνωρίζω για αυτή την περίοδο είναι από εξωσχολικά βιβλία και βέβαια αφηγήσεις προσωπικών μαρτυριών. Θεωρώ ότι είναι τύχη να μπορεί ένας άνθρωπος, και ειδικά νέος, να `μιλά` με την ιστορία. "

Αποσπάσματα από την ίδια τη συνέντευξη:
Στυλιανός Παττακός: [...] "Είχε προηγηθεί του Πολυτεχνείου μια εξέγερση της Νομικής Σχολής το Φεβρουάριο του 1973. Τους διέλυσα ειρηνικότατα. Τους ερώτησα `Τι θέλετε; Να σας το δώσουμε. Εαν έχουμε`. Και μου απάντησαν: `Μας τα έχετε δώσει όλα. Όμως θέλουμε εκλογές. Διότι μας στέλνετε στο εξωτερικό και οι συνάδελφοί φοιτητές μας ρωτούνε πώς τα πάτε με τους Συνταγματάρχες. Και λέμε πάρα πολύ καλά. Αλλά τότε μας ρωτάνε γιατί δεν κάνουμε εκλογές.` Και απάντησα στους φοιτητές: `Πάμε για εκλογές εντός του έτους. Ημερομηνία θα ορίσουμε εμείς και όχι εσείς. Πάτε στα θρανία σας τώρα, διότι αλλιώς θα σας συλλάβω.` Και πήτανε στα θρανία τους μία χαρά. Το Πολυτεχνείο το οργάνωσαν το Μάρτιο του '74 Καραμανλής, Παπανδρέου Μητσοτάκης και λοιποι. Κίσινγκερ και αμερικάνοι, με τον Ιωαννίδη. "
[...]
"Ποιοι βασανιστήκανε; ο Αλέκος Παναγούλης, που όταν πήγαινα τον έβλεπα να παίζει μπάλα με το δεσμοφύλακά του; και το έσκασε μαζί με το δεσμοφύλακα;"

Π.Ο.: Την περίοδο εκείνη όπως μαθαίνουμε, υπήρχε λογοκρισία. Απαγορεύατε τραγούδια, συνθέτες, ελέγχατε τα θεατρικά και κινηματογραφικά κείμενα...
Σ.Π.: Είμαι αντίθετος με αυτά τα πράγματα και ούτε τα ήξερα. [...]

Π.Ο.: Αν ήσασταν τώρα όσων ετών ήσασταν το '67, έτσι όπως είναι η Ελλάδα σήμερα, θα κάνατε κάτι ανάλογο;
Σ.Π.: Βεβαίως. Οποτεδήποτε μπορούσα και οποτεδήποτε μπορώ θα το κάνω.[...]

Π.Ο.: Υπάρχουν λάθη που κάνατε τότε; Την περίοδο 67-73;
Σ.Π.: Και ποιος δεν κάνει λάθη;
Π.Ο.: Ποια ήτανε αυτά;
Σ.Π.: Αυτά όποιοι τα έκαναν τα ξέρουνε. Εγώ πιστεύω δεν έκανα λάθος.[...]


Αυτά και άλλα πολλά διάβασα, και τράβαγα τα μαλλιά μου (ό,τι έχει απομείνει δηλαδή). Να πω την αλήθεια, μου θύμησε λίγο την (φανταστική) συνέντευξη του Τραμπάκουλα στο Χάρυ Κλυνν ("Ιγουώ, ως ηπι του πλιείστου, βουσκούσα τα γίδια ιδου απου πάνου"κλπ.)
Τελικά δεν μπορώ να καταλάβω, πώς οι άνθρωποι που έχουν κάνει τον κοσμάκη να υποφέρει, πιστεύουν ότι το έκαναν για το καλό της πατρίδας.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καταρχήν, γουστάρω τρελά που ορισμένες ομάδες αυτοαποκαλούνται προοδευτικές και παρόλα αυτά υπερασπίζονται χουντικά κατάλοιπα και άλλα προϊόντα του "διαφωτισμού". Εξού και το "Πρόσω Ολοταχώς", γιατί δηλώνει πορεία προς το μέλλον κοιτώντας προς τα πίσω.
Τώρα, συνεντεύξεις του Παττακού και του κάθε Παττακού... κολοκύθια τούμπανα. Όλα αυτά είναι ιστορίες εκ των υστέρων που απέχουν χιλιόμετρα από το τι πραγματικά έχει γίνει, γιατί κανένας δεν διαλύθηκε ειρηνικά, υπήρχαν τανκς στους δρόμους, υπήρχαν ελεύθεροι σκοπευτές, υπήρχαν και νεκροί. Τώρα αν ο Παττακός γουστάρει να τα παρουσιάζει αλλιώς, γούστο του και καπέλο του. Αυτό που είναι απαράδεκτο είναι το να προπαγανδίζονται χούντες, κινήματα που ποτέ δεν εκλέχτηκαν από τον λαό, κινήματα που έστειλαν στα ξερονήσια ανθρώπους με τους οποίους δεν συμφωνούσαν, κινήματα που εγκαθίδρυσαν τα ΕΑΤ-ΕΣΑ και πάει λέγοντας.
Στο κάτω κάτω της γραφής, χίλιες φορές μία παντελώς ανίκανη κυβέρνηση εκλεγμένη από τον λαό, παρά μια ουρανοκατέβατη χούντα.
Και ας έφτιαχνε δρόμους (γαμώ τα επιχειρήματα).

Ανώνυμος είπε...

Ναι αυτό με τους δρόμους και κάτι αλλα που λενε, ειναι φοβερα...
Το κακο ειναι οτι τα πιστεύουν και τα λενε χωρις να ντρέπονται.