Ο Νόμος του Μέρφυ

31.3.08

Flamenco

Μαθαίνοντας Ισπανικά, παίρνεις και λίγο είδηση από το πως είναι η ισπανική κουλτούρα και γενικότερα η κουλτούρα των ισπανόφωνων.

Υπάρχουν λοιπόν κάποια κομμάτια της κουλτούρας που εμάς μας φαίνονται πολύ περίεργα. Λέγοντας αυτό έχω στο μυαλό μου πάντα τη μουσική, στο Flamenco όμως τα πράγματα μπλέκονται: είναι μουσική; είναι χορός; είναι και τα δύο; δεν είναι τίποτα από τα δύο αλλά συναίσθημα ντυμένο με μουσική και θέαμα;

Τελικά είναι ανεξήγητο , αλλα δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω. Δεν υπάρχουν λέξεις να το περιγράψει κάποιος επακριβώς. Κάποιος έγραφε, ότι στο Flamenco δε χορεύει ο χορευτής, αλλά γίνεται ο ίδιος Flamenco και συνοδεύει το ρυθμό.

Στο βίντεο, η Sara Baras χορεύει... δεν ξέρω τι μου αρέσει περισσότερο: οι κιθάρες, ο χορός, το τραγούδι;



Και βέβαια, flamenco χωρίς Camarón de la Isla και Paco de Lucia δεν γίνεται.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Cornholio CyrX,
Δεν μπορείς να ερμηνεύσεις το flamenco,το flamenco πρέπει να το νιώσεις για να μπορέσεις να το μετουσιώσεις σε λόγο και συναίσθημα.
Είναι ένα απ'τα λίγα που έχουμε για της "ψυχής το ιατρείο".
Αν πας στην Ισπανία(που στο εύχομαι να γίνει λίαν συντόμως),πάρε το Κατερινιώ απ'το χέρι και κατεβείτε Γρανάδα.΄
Εκεί, πίσω απ'το Κόκκινο Παλάτι, υπάρχουν κάτι σπηλιές χωμένες μέσα στη γή.
Αφεθείτε και,απλά,απολαύστε puro flamenco!!!

Ανώνυμος είπε...

Pues, muchas gracias, από το στόμα σου και στου Θεού (?) τ' αυτί...