Τελικά τελευταία έχω γίνει πολύ γκρινιάρης και γερο-παράξενος. Απλά παρατηρώ συνεχώς τα πράγματα που δε μου αρέσουν γύρω μου και πλέον δεν τα κρατάω για τον εαυτό μου, αλλά διαμαρτύρομαι γι' αυτά.
Για παράδειγμα σήμερα, μιλούσα με μια συνάδελφο περι ανέμων και υδάτων. Περνώντας χτες το πρωί έξω από γνωστό μεγάλο μαγαζί μεγάλης σκανδιναβικής πολυεθνικής που πουλάει έπιπλα, είδε να σχηματίζεται μεγάλη ουρά από άτομα που περίμεναν να ΑΝΟΙΞΕΙ το μαγαζί. Το περίεργο είναι ότι το συγκεκριμένο κατάστημα δεν άνοιγε πριν τις 10 το πρωί και η ώρα ήταν 8.50!
Κι εδώ είναι το κλου της υπόθεσης: το μαγαζί σερβίρει πρωινό κάθε πρωί 9.00-10.30 και με 1.5 ευρώ είναι all-you-can-eat μπουφέ. Δε λέω, είναι σαν να σου δίνει πρωινό τσάμπα, αλλά να φας την κίνηση στο δρόμο και να περιμένεις και ουρά γι αυτό;
Αυτή η ιστορία μου θύμησε λίγο την ιστορία που έλεγε ο BpXpeR, όταν πλημμύρισε ο δρόμος με αυτοκίνητα μπροστά στο LIDL στην Ελευσίνα όταν πρωτοάνοιξε...
Ακατανόητα πραγματα; Η ακρίβεια ωθεί σε τέτοιες ακρότητες τον κόσμο; Μήπως εγώ κάνω κάποιο λάθος στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας; Ίσως τελικά οι άνθρωποι να έχουν άλλες προτεραιότητες, π.χ. το πως θα γίνει να έχουν την τελευταία μόδα επίπλου στο σπίτι κι ας μην έχουν να φάνε;
Ότι κι αν από αυτά αληθεύει είναι γεγονός ότι εμένα δε θα πάψουν να με απωθούν τέτοιες συμπεριφορές μαζικής υστερίας.
---------------
UPDATE: αφού έγραψα το ποστ, μετά, διαβάζοντας το ποστ του φίλου bpxper διαπίστωσα ότι "όλοι τα ίδια λέγαμε, την ίδια αγάπη κλαίγαμε", αυτά που έγραψα έχουν άμεση σχέση με όσα περιγράφει εκεί.
2 σχόλια:
Όχι κατ' ανάγκη Αντώνη. Αυτά τα δεκάδες άτομα που συνωστίζονται στο ****Α για να πιουν ένα καφέ, δεν νοιώθουν την οικονομική δυσχέρεια των καιρών, αν το έκαναν θα έτρωγαν το πρωινό στο σπίτι τους, αλλά νομίζουν ακριβών ότι κάνουν μια "προσωπική επιλογή" ή οτι "επιλέγουν αυτό που θέλουν" και βλακωδώς αδυνατούν να δουν ότι μόνο "προσωπική" δεν είναι αυτή η επιλογή (αυτοί και 10.000 άλλοι). Εδώ έχουμε να κάνουμε με το πώς το άτομο φαντασιώνεται την διαφορετικότητα του από τους άλλους, πως "επιλέγει προσωπικά".
Νομίζω ότι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Και για αυτό το λόγο με απωθούν τέτοιες συμπεριφορές. Για τον ίδιο λόγο δηλαδή που με απωθεί π.χ. το γεγονός ότι κάθε φορά που γίνεται απεργία, κάνουν όλοι ουρές για καύσιμα σαν να ήρθε το τέλος του κόσμου. Εκεί , νομίζουν ότι κάνουν την "συνετή προσωπική επιλογή".
Δημοσίευση σχολίου