Χτες ξεκαθάρισα το γραφείο μου και βρήκα πολύ χαρτί. Τόνους. Όποτε βλέπω τόσο χαρτί να πρέπει να πετάξω , με πιάνουν ενοχές. Για να απενοχοποιήσω τον εαυτό μου λοιπόν και να το παίξω οικολόγος, αποφάσισα να τα μαζέψω όλα αυτά και να βρω ένα κάδο ανακύκλωσης χαρτιού. Οπότε ξεκίνησα από το σπίτι, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα, και πήγαινα.... να μην επαναλαμβάνομαι τελοσπάντων, τελικά πέρασα τα όρια του δήμου και βρέθηκα στην Αγία Βαρβάρα για να βρω μπλε κάδο. Έκανα δηλαδή, γύρω στα 1,5 χιλιόμετρα. Ο Δήμος Κορυδαλλού, όπως και πολλοί άλλοι δήμοι, δεν κάνει τον κόπο να μαζέψει όλο το χαρτί που πετιέται.
Να πω την αλήθεια ήμουνα σχεδόν σίγουρος ότι θα ήταν γεμάτος σκουπίδια ο μπλε, αλλά τελικά ευτυχώς έπεσα έξω.... είχε μόνο ανακυκλώσιμα. Τωρα μπορώ να είμαι σίγουρος ότι μετά από πολλή φροντίδα, τα 5 κιλά χαρτί που κουβάλαγα για 1,5 χιλιόμετρα θα καταλήξει στη ΧΩΜΑΤΕΡΗ. Γιατί τα πάντα δουλεύουν στην εντέλεια.
--
UPDATE: πριν λίγες μέρες ο Δήμος έκανε συμφωνία με την εταιρία ανακύκλωσης. Ακόμα να δούμε κάδους.
2 σχόλια:
Εγώ εχω ενα μπλε κάδο μπροστά στη μπόρτα στη δουλειά. Την τελευταία φορά πέταξα μέσα ενα τελειωμένο τόνερ (έγραφε οτι ήταν καρκινογόνο κι έπρεπε να πάρω τηλ στο Βέλγιο για να έρθουν να το πάρουν--βιαζόμουνα)
Τελικά έχει και τη φάση του να γίνεσαι κάφρος μια στο τόσο, για αλλαγή.
Νόημα: Όπως έλεγε κι ο Χάρρυ Κλύνν σε μια ιστορική ατάκα του (που δε βρίσκω αυτή τη στιγμή) "Ρε μάγκα, αυτή η χώρα δε σώζετε με τίποτα, αμα λάχει να ούμε"
Edo pano, o kosmos exei oikologiki sinidisi. Leei o kados "Paper" kai vlepeis mesa peritiligma apo MARS, fish and chips, etiketes apo mpires, servietes kai genika otidipote mporei na xrisimepsei san xarti se periptosi anagkis...
Yper-oikologiki sinidisi...
Δημοσίευση σχολίου